معنی واحد بازی بوکس
حل جدول
ترکی به فارسی
بوکس
لغت نامه دهخدا
بوکس. [ب ُ] (اِ) نوعی ورزش و آن عبارت از مشت زدن دو تن است بیکدیگر، با دستکشهای مخصوص، در زمینی مربع (رینگ). مشت زنی. (فرهنگ فارسی معین). از «باکس » انگلیسی. ضربت. نوعی از ورزش که دو مبارز باضربات مشت به یکدیگر حمله می کنند و در فرانسه علاوه از ضربات مشت ضربات پا نیز متداول است. (از لاروس).
فرهنگ معین
(بُ) [فر.] (اِ.) ورزشی که در آن ورزشکار با استفاده از مشت با ورزشکار دیگر مبارزه می کند، مشت زنی.
فارسی به عربی
فرهنگ فارسی هوشیار
نوعی ورزش و ان عبارت است از مشت زدن به یکدیگر با دستکش های مخصوص در زمین مربعی شکل
فارسی به ایتالیایی
pugilato
فرهنگ عمید
نوعی مسابقۀ ورزشی که میان دو هموزن و در زمین مربعشکل با دستکش مخصوص انجام میشود که طی آن ورزشکاران با زدن ضربات مشت به حریف امتیاز میگیرند،
فرهنگ واژههای فارسی سره
مشت زنی
کلمات بیگانه به فارسی
مشتزنی
مترادف و متضاد زبان فارسی
مشتبازی، مشتزنی، پنجه، مشت
معادل ابجد
127